„Przezorny zawsze ubezpieczony”
Rico i Oskar to
mali chłopcy, którzy wyróżniają się spośród swoich rówieśników. Rico, główny
bohater, jest chłopcem upośledzonym w stopniu lekkim, jednak, jak mówi jego
mama, głęboko utalentowanym. Jest zwykłym dzieckiem, ma tylko trudności z
pewnymi czynnościami, nie potrafi szybko łączyć wielu informacji. Rico
twierdzi, że wraz z ich napływem w jego głowie obijają się kule bilardowe.
Uczęszcza do szkoły specjalnej i uwielbia oglądać mieszkania sąsiadów. Jest
towarzyski i samodzielny jak na swój młody wiek. Czasami zostaje w domu sam,
gdyż jego mama pracuje wieczorami, ale wtedy spędza czas z sąsiadką,
przyjaciółką mamy.
Oskar to przeciwieństwo Rico. Jest
dzieckiem inteligentnym, najlepszym uczniem, z wielką wiedzą o świecie. Jednak
także i on ma cechę wyróżniającą spośród rówieśników, obawia się wszystkiego,
dlatego nosi na głowie kask, zgodnie z zasadą „przezorny zawsze ubezpieczony”. Losy
chłopców łączą się, gdy w grę wchodzi rozstrzygnięcie problemu, z jakim boryka
się ich miasto, a mianowicie z Masterem 2000, czyli porywaczem dzieci.
Rico, Oskar i głębocienie, to pierwszy
tom przygód tych małych chłopców, który zawiera w sobie wiele informacji na
temat niepełnosprawności, tolerancji wśród dorosłych, ale także dzieci. Książka
napisana została z perspektywy głównego bohatera, który opowiada o swoich
przeżyciach i przemyśleniach. Mamy do czynienia z dziennikiem Rico, któremu
pisanie pomaga poukładać pojawiające się w głowie kule bilardowe.
Oczywiście postać sympatycznego kilkulatka
jako bohatera tytułowego nie jest nowa we współczesnej literaturze dla dzieci. Książkę
Steinhofela takie właśnie rozwiązanie łączy na przykład z popularnym francuskim
„Mikołajkiem”. I już niewiele więcej. Możemy się pośmiać, jednak tych momentów
jest bardzo mało. Mamy tu raczej poznawać cechy odmienności i zrozumieć, że inność
bywa zaletą, a nie przeszkodą. Nie tworzy bariery, wręcz przeciwnie, skrajności
mogą się przyciągać, tak jak Oskar i Rico, którzy stali się najlepszymi przyjaciółmi.
Andreas
Steinhofel, Rico,
Oskar i głebocienie, Kraków 2011
Joasia K.
Komentarze
Prześlij komentarz