Cienie



Wojciech Chmielarz potrafi ukraść uwagę widza. Udowadnia nam to po raz kolejny. Gwarantuję, że nikt, kto sięgnie po najnowszą powieść autora serii z komisarzem Jakubem Mortką, nie będzie się nudził. „Cienie” mają w dodatku nasz lokalny smaczek. Jeden z epizodycznych bohaterów, młody chłopak, który szuka szczęścia w Warszawie, pochodzi z Płocka. Jest to wzmianka zaledwie, ale w ten sposób Płock trafia na łamy pierwszorzędnej literatury kryminalnej:-)
- W Milanówku giną dwie kobiety  - córka i konkubina słynnego gangstera. Zastrzelono je z broni podkomisarza Kochana, a on sam znika. Dzwoni jednak do Mortki i prosi o pomoc – ktoś go wrabia – tyle z opisu okładkowego. W praktyce jest to zawiązanie znakomitej powieści kryminalnej ze strzelaniną w opuszczonych budynkach i schronach, które latem służyłyby wielbicielom paintballa. Tu jednak strzela się z prawdziwej broni i leje się prawdziwa krew. Są wszechmogący gangsterzy, szemrani lobbyści i zbiorowe gwałty homoseksualne.
Na tym tle skorumpowany glina to uczciwy glina. Za niektórymi jednak przeszłość ciągnie się jak guma do żucia. Ba, niejeden pamięta jeszcze służbę w MO. W każdym razie nie jest to świat grzecznych chłopców.
Kobiety mają w tej powieści niewiele do powiedzenia. Ikona kobiety-ofiary: męża, partnera, ojca, który odszedł, mężczyzn w ogóle, jest w tej książce obecna w sposób niemal natrętny, ostro feministyczny. Kobieta jest gwałcona, zdradzana, porzucona. W sposób symboliczny zemsty na świecie facetów dokonuje aspirantka (nie: pani aspirant) Suchecka, zwana Suchą. Chociaż za relacjami damsko-męskimi nikt nie trafi…
Powieść czyta się doskonale, autor cały czas myli tropy, panuje nad narracją, przestawia pionki na swojej szachownicy. Straszne jest tylko to, że ta gra mogła się odbyć naprawdę. Nie jest to political fiction, bo tę odrzucam programowo, natomiast „Cienie” mają coś z brudnego świata obecnej władzy. Najbardziej odrażająca i wykreowana po mistrzowsku jest postać wszechmocnego lobbysty.
Zbrodni jest dostatek, ale sprawcy jak na lekarstwo. Długą drogę przez warszawskie ulice, kiedy jesień zdychała w męczarniach przyjdzie przebyć samotnym policjantom, aby poznać zabójcę dwóch kobiet w Milanówku.

Milena

Wojciech Chmielarz, Cienie, Warszawa 2018

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Gdzie jest ta ulica, gdzie jest ten dom?

Obraz
Dawno, dawno temu, kiedy nie było jeszcze ulicy Kościuszki, pracownicy zatrudnieni w głównym budynku Książnicy Płockiej pracowaliby… na peryferiach? Umówmy się, że obecny układ urbanistyczny ścisłego centrum Płocka jest efektem regulacji pruskiej z pocz. XIX w. Większość ulic (Tumska, Stary Rynek, Sienkiewicza, Kolegialna, Bielska) pojawia się dopiero na planie miasta z 1803 r., wykonanym przez budowniczego pruskiego Schmida. I nikt tego nie zmieni. Natomiast książka Gryszpanowicza znakomicie pokazuje, co – na przestrzeni dziejów - mogą zrobić ludzie mając do dyspozycji  władzę,  śrubokręt i nieme tabliczki gotowe na każdą nazwę. Nie, nawet nie muszą mieć wiedzy toponomastycznej, o rozsądku nie wspominając.  Najłatwiej zmieniać ulice i pomniki. Nowe osiedla nie dorobiły się swojej historii, choć już są spory, na przykład o rondo na Podolszycach Południe. Rada Osiedla chciała nazwać je Rondem Uśmiechu, zostało jednak Rondem Żołnierzy Wyklętych. Natomiast warto przejrzeć losy st
Czytaj więcej

Wody (S)krwią płynące

Obraz
„Cudze chwalicie, swojego nie znacie”. Przysłowie tyleż oklepane, co prawdziwe. Niedawno ukazała się książka o Skrwie prawobrzeżnej, autorstwa Arkadiusza Kozaneckiego, wielkiego pasjonata turystyki rowerowej, spływów kajakowych, na co dzień nauczyciela WF-u.   Jest to gawęda o zasilającej Wisłę rzece, którą płocczanie mają w zasięgu ręki, oparta o źródła historyczne i – co najważniejsze – rozmowy z mieszkańcami nadrzecznych miejscowości. Autor pisze o Skrwie prawobrzeżnej, ilustrując teksty fotografiami (zdjęcia obiektów na rzece wykonano z kajaka), jak i fragmentami map (współczesnych i historycznych). Według legendy nazwa rzeki pochodzi od wód skrwawionych w czasie bitwy między żądnym sławy cześnikiem Miecławem, a wojskami Kazimierza Odnowiciela. Bitwa rozpoczęła się w Winiarach koło Płocka, a zakończyła w Parzeniu nad rzeką, nazwaną później Skrwą. Wartki nurt od dawna był   wykorzystywany np. przez budowę młynów wodnych. Autor jest zafascynowany tym, jak woda meandrującej
Czytaj więcej

Ewangelicy z płockiej guberni

Obraz
  Wydawnictwo Książnica Płocka jakiś czas temu wzbogaciło się o książkę dr Krzysztofa Kłodawskiego Ewangelicy na terenie województwa/guberni płockiej w latach 1815-1914. Sam autor to znany i ceniony od przeszło 20 lat badacz społeczności ewangelickiej regionu płockiego. Jego nowa książka to w zasadzie zbiór różnych fragmentów wcześniejszych artykułów, jakie ukazywały się nie tylko w płockich czasopismach. Już w 2015 r. złożyły się one na pracę doktorską Kłodawskiego, którą Książnica Płocka teraz prezentuje w książkowym wydaniu. Specjalny, stricte naukowy charakter opracowania sprawia, że jest ono dedykowane w pierwszym rzędzie osobom zapoznanym z metodologią badań historycznych. Przypadkowy czytelnik będzie miał kłopot w spostrzeżeniu wszystkich, mniej lub bardziej ukrytych, walorów książki. Znudzą go być może tabele i ogrom zawartych w nich statystyk. Zniechęci chłodny styl autora. Tymczasem z punktu widzenia monografii historycznej poddanej rygorom naukowym doktoratu wymienione
Czytaj więcej