Konrad Mazowiecki
Praca Henryka Samsonowicza nie jest typową książką biograficzną - jest
analizą sytuacji ziem polskich, w tym
Mazowsza na tle zmieniającego się oblicza Europy za czasów Konrada
Mazowieckiego. Polska przeżywała wówczas niezwykle trudny okres rozbicia
dzielnicowego, obfitujący w waśnie
pomiędzy potomkami Bolesława Krzywoustego. W Europie Zachodniej kształtowały się już nowe formy
państwowości wynikające z umocnienia się
warstwy możnych i duchownych w stosunku do władzy monarszej. Koniec epoki feudalnej przypieczętował gwałtowny
rozwój miast. Na
wschodzie Europy zmieniał się układ sił
politycznych, jednoczyły się plemiona
litewskie, a państwo ruskie uległo
osłabieniu w wyniku ekspansji plemion mongolskich na zachód.
Ziemia Mazowiecka, którą Konrad odziedziczył po swoim ojcu, Kazimierzu
Sprawiedliwym z jednej strony narażona
była na najazdy pogan, głównie Bałtów i Prusów, z drugiej zaś, położona na ważnych szlakach handlowych, zyskiwała rangę spoiwa europejskich stref handlowych. Dzięki takiemu usytuowaniu Mazowsze stawało się miejscem wymiany
doświadczeń i wpływu wielu kultur. Autor, w oparciu o swoją niewątpliwie
ogromną wiedzę mediewisty, stara się tu odpowiedzieć na pytanie, w jakim stopniu książęce
pojmowanie polityki w połączeniu z
istniejącą rzeczywistością historyczną wpłynęło na obraz Mazowsza na początku XIII wieku.
Pisząc o Konradzie, nie sposób pominąć „problemu krzyżackiego”, którego książę
był głównym sprawcą. Zmarła niedawno dziennikarka, Teresa Torańska twierdziła
że „historia nie jest pisana
koniecznością dziejową, ale przez
poszczególnych ludzi”. Czy podjęta w 1226 roku decyzja o sprowadzeniu Krzyżaków
i osadzeniu ich na ziemi chełmińskiej była taką koniecznością, czy też dezycją
osoby uznającej jedynie rozwiązania
siłowe? Konrad, poddany analizie psychologicznej ,okazuje się być typem cholerycznym.
Polityka dla choleryka jest wojną, koniecznością wyeliminowania wroga, brak tu
miejsca na przewidywalność posunięć, na rozwiązywanie konfliktów drogą pokojową.
Gwałtowny i okrutny charakter księcia
potwierdzają choćby takie wydarzenia jak kaźń Jana Czapli w Radziwiu,
bezsensowne zamordowanie wojewody Krystyna skutecznie broniącego Mazowsza przed
najazdami Prusów czy też barbarzyńskie najazdy na dzielnicę Sandomierską i Małopolską w czasie walk Konrada
o tron krakowski.
Nowych faktów z życia Konrada
Mazowieckiego w książce Henryka Samsonowicza
nie znajdziemy, za to dogłębną i
wszechstronną analizę jednego z etapów w
dziejach Polski jak najbardziej. Bogata
bibliografia i przypisy, jakie autor
zawarł w swojej pracy oraz sposób podejścia do tematu lokuje ją, według
mnie, na wysokiej pozycji wśród książek historycznych, jakie ostatnio wydano.
Iwona
Komentarze
Prześlij komentarz